چقدر زیباست دینی که قدر هر کس را می داند، بدون توجه به نژاد و بدون توجه به جنسیت، البته در یک جا تفاوت قائل شده و آن اینکه هر که بیشتر وظیفه اش را بشناسد و عمل کند به خداوند مقرب تر است...
امام صادق علیه السلام : ما من إمرأة تسقی زوجها شربة من ماء إلا کان خیرا لها من عبادة سنة صیام نهارها و قیام لیلها و یبنی الله لها بکل شربة تسقی زوجها مدینة فی الجنة و غفر لها ستین خطیئة (1): هر زنی که به شوهرش شربت آبی دهد برای او بهتر است از اینکه یک سال عبادت کند و در آن سال روزها را روزه بدارد و شبها را نماز بخواند و نیز خداوند در برابر هر شربت آبی که به شوهرش می دهد شهری در بهشت برایش بنا می کند و شصت گناه او را می آمرزد. آیا دینی که برای یک لیوان آب و حفظ محبت در خانواده اینگونه پاداش میدهد، مستحق سپاس گذاری دائمی نیست؟
پی نوشت:
1) وسائل الشیعه، ج۱۴، صفحه۳۶۶
